O aslında yok.

Hiç olmayacak değil mi o hayali bağ aramızda ? Hiç olmadığı gibi. Ama ne kadar da kolay kandırıyor insan kendini. 

Gece yatmadan önce sana şarkı söyleyenin o olduğunu düşlüyorsun, o sanıyorsun. Ama bilmiyorsun ki, o yok.

Bir gün uzaklara gitmesi gerekecek, sen duygusallığından ağlayacaksın o giderken, o ise belli etmese de seni şimdiden özlemiş olacak ve sen de bunu biliyor olacaksın. Veda edeceksiniz. Ağlayacaksın. Ağlarken bile mutlu olacaksın, ağlamanı sağlayan onun özlemi olduğu için. Ama bilmiyorsun ki, o yok.

Uzaklara gidecek, çok uzaklara. Özleyeceksin ve sana telefonda masallar anlatacak, seni özlediğini söyleyecek o, değil mi ? Masal anlatacak sana... Ama bilmiyorsun ki, o yok.

Bekleyeceksin onu gece, gündüz. Konuşacaksınız, şu saatte orada olacağım diyecek. Bekleyeceksin, o saate kadar uyumayacaksın, sonra sessizce çıkacaksın evden. Gideceksin onun olduğu yere, uzaktan göreceksiniz birbirinizi, yaklaştığınızda gözlerin dolacak, sarılacaksınız, sımsıkı. Ona doyamayacaksın, tekrar, tekrar sarılmak isteyeceksiniz birbirinize, değil mi ? Evet, sarılacaksınız. Ama bilmiyorsun ki, o yok.

O yanındayken, mükemmel zaman geçireceksiniz. Yaptığınız tek şey susmak olsa bile, özleminizi gidereceksiniz. İçinizde sakladığınız sevginiz yetecek size.  Sadece susacaksınız, ama güzel geçecek zamanınız. Yanında o olacak çünkü, o.. Ama bilmiyorsun ki, o yok.

Sonra o geri dönecek olması gereken yere, sen yine ağlayacaksın, içten, sessizce. Üzülecek o da, gözyaşlarını silecek ve nihayetinde olması gereken yere gidecek. Ona olan özlemini bastırmaya çalışacaksın, aynısını o da yapacak. Özleyeceksiniz birbirinizi. Özledikçe aranızdaki bağ kuvvetlenecek. Değil mi ? Evet, böyle olacak. Ama bilmiyorsun ki, o yok.

...

Aslında..

Geceleri sana şarkı söylediği falan yok, aklına bile gelmedi böyle olmasını istediğin.

Gitmesi gerektiğinde, gitti. Üzülmeni gereksiz buldu, yine de içi burkuldu sen ağlıyorsun diye. Vedanız onun için çok normal bir vedaydı, özel birisine özel duygularla sarılmak değildi onun için, "Hadi görüşürüz."den ibaretti.

Telefonda masallar falan anlatmayacak. O yeni dünyasında kaybolmuş olacak ve sen kendini hatırlatmadığın sürece aklına gelmeyeceksin. Kendini hatırlattığında da, önceleri arayıp sormak olarak görecek onu arayışlarını, sonraları sıkılacak senden.

Geleceği zaman sana haber vermek aklına bile gelmeyecek. Gelmesiyle ilgili pek de planı bile olmayacak aslında, sadece geliyor olacak, hepsi bu. Sen buluşmak istediğinde, "Buluşayım bari." diyecek, sarılman ona hiçbir şey hissettirmeyecek. Sıradan bir arkadaşı olacaksın onun için.

Mükemmel zaman falan geçirmeyeceksiniz bir kere. Saatlerce susmanın neresi güzel olabilir ki onun için? Sen susacaksın, o sıkılacak. Ve asla sarılmayacaksınız.

O geri dönecek, sen ağlayamayacaksın. Çünkü senden sıkıldığını ve özel olmadığını anlamış olacaksın. O da senin için aynı sıradanlığı taşıyormuş gibi gülümseyip, "Hadi görüşürüz." vedası edeceksin ona. O gidecek, sen ağlayacaksın. 

Ve o, asla bundan haberdar olmayacak.

Asla seni özlemeyecek.

Asla yanında olmak için can atmayacak.

O, ASLA OLMAYACAK.